:)...

اهنگ :)

born to be yours

اهنگرو نشنیده بودی؟ 

ندیدمش

واییی ولی فک کنم فهمیدم چی شد... =((

وای منم شنیده بودمش ...

چقدر گریه کردم سرش •-•

وایی!....

چه عجیب.....@_@

همین دیروز دوستم همین رو استوری کرده بود...

چقدر قشنگه...و البته غمگین...

وای اشکام... 

واقعا گریه داش... 

نههه تامی =)))) 

آخه برم ببینمش حس تامی شلبیش میره

نمیره؟

نو فایتین نو فاکین فایتین 😂

عه پس سر فرصت میبینمش 

من بعد از این سریال دریافتم که باید توی تیپ زدنم تجدید نظر کنم :D

خیلی خب بود خودش دعوا نکرد عجیبه D:

چرا من اینو یادم نمیاد....

هعی این داستانه=")خیلی غم انگیزهT-T

نه نمیدونم راستش

نمیشناسمش اما چقدر دلم به حال پسره سوخت:(((

عزیزم:((

شعر مست و هوشیار معرکه بود:)))

اینم اگه مال پروین اعتصامی باشه حتما معرکه اس.

ولی نمیدونم.... اسمش چیه یعنی؟:((

منم نشنیده بودم داستانشو ولی... ولی چقدر قشنگ بود... و غمگین "-"

و هی! ببینین کی اینجاست! درسته نشنیدم شعرشو ولی نمیتونم پیداش کنم؟ هرچی نباشه از دوران طفولیت با گوگل همبازی بودما D:

شعرش مال پروین اعتصامی نیست، مال شهریاره و این متنشه ^^

مادری بود و دختر و پسری            پسرک از میِ محبت مست
دختر از غصه‌یِ پدر مسلول           پدرش تازه رفته بود از دست
یکشب آهسته با کنایه طبیب        گفت با مادر: این نخواهد رَست
ماه دیگر که از سموم خزان           برگها را بود بخاک نشست
صبری ای باغبان که برگ امید        خواهد از شاخه‌یِ حیات گُسست
پسر این حال را مگر دریافت           بنگر اینجا چه مایه رقت هست
صبح فردا دو دست کوچک طفل       برگها را به شاخه‌ها می‌بست

و یه داستان کوتاه انگلیسی هم داره که نمیدونم شعره از این داستانه نوشته شده یا داستانه از این شعره. ولی مال دیوان شهریاره و اسمشم کودک و خزانه.

پروینم میگن یه قطعه مثل این داره به اسم اشک یتیم، اینم یه سایته که اشک یتیمو آورده و معنیشم کرده=))

واو °^°

غمگین بود :)....

من بچه بودم برای اینکه زودتر زمستون بشه، میرفتم برگ درختا رو می‌چیدم :/

من داستان اینو خونده بودم خیلی قشنگ بود!

دختری در حال مرگ بود و هیچ امیدی به زندگی نداشت و مادرش دائم گریه می کرد. نقاش محله پیش اونا می اومد و نقاشی دختر رو می کشید یک روز پاییزی دختر به مادر و نقاش گفت اگه آخرین برگ این درخت بیفته من می میرم . هر روز برگی از درخت می افتاد و دختر روز به روز بدتر می شد. مادر هم افسرده تر از قبل. یک روز توفان شدیدی اومد که تقریبا همه برگای درخت ریخت اون روز نقاش تو اون باد و توفان رفت بالای درخت با بدبختی خودشو به شاخه ای رسوند که به دیوار چسبیده بود. نقاش تمام شب اونجا موند و نقاشی کشید صبح که دختر کوچولو پاشد دید هنوز یه برگ رو درخته پس امیدوار شد و گفت منم می خوام مثل اون برگ مقاوم باشم و مدتی بعد حالش خوب شد. مادرش که از خوشحالی ذوق کرده بود رفت خونه نقاش پیر تا خبر خوش رو به اون بده  ولی وقتی در خونه رو باز کرد  با جسد نقاش پیر  رو به رو شد.  آره!

اون شب نقاش تمام تلاشش رو کرده بود که  اون برگ رو کاملا طبیعی بکشه تا دختر امیدش رو از دست نده و نقاش برای نجات دادن جون دختر جون خودشو فدا کرد.

این ا نمیشن زیبایی هم داشت که بدجور اشک آدم رو در میاورد

عه:/

اِما اینجا چیکار میکنه؟ D:

امم... میدونی دیگه، اما از جادوگرانه.. تنها دوستی که تو جادوگران داشتم:")